Het verhaal van Susanna betekende een inspiratie voor de kunstenaars van de barok.
Het gaf hen een welkome gelegenheid om een scène te schilderen die naakte vrouwelijke schoonheid combineerde met de spionerende mannelijke blik.
De schilders wedijverden met elkaar een nieuwe kijk op het verhaal te bedenken om de scène een onverwachte wending te geven.
Overeenkomstig de Vlaamse barokke schoonheidsidealen beeldt Jacob Jordaens Susanna af met een vrij wellustige lichaamsbouw en tovert zelfs een glimlach op haar gezicht.
In een oogwenk zal Susanna merken dat de twee oude mannen naar haar grijpen.
Het hondje
Haar oplettende hond blaft al luid, want de oudsten zijn indringers die seks van haar zullen eisen.
Als goede vriend is de hond een symbool van trouw en in dit geval is het zeker ook een symbool van de deugd van Susanna.
Afbeeldingen van honden verschijnen al in het oude Egypte, en afbeeldingen van werkhonden en schoothondjes zijn wijdverbreid in vele culturen en tijdperken.
De hond op dit schilderij kan een vroege mopshond zijn.
Het ras werd in de 16e eeuw vanuit China in Europa geïmporteerd, maar in die tijd had hij een langere snuit en een slanker lichaam dan nu.
Jacob Jordaens (1593-1678)
Susanna en de oudsten (1653)
Olieverf op doek, 154 x 203 cm
Kopenhagen - Statens Museum for Kunst
