Delila triomfeert en houdt met een zegevierend gebaar Simsons krullen omhoog als een trofee.
Een Filistijnse bondgenoot kijkt half buiten beeld toe.
Op haar schoot ligt de man wiens haar ze van zijn ontembare kracht heeft beroofd.
Max Liebermann ensceneerde in 1902 het verhaal als een moderne strijd tussen de seksen: de naakte lichamen gedragen zich theatraal voor de effen achtergrond van witte lakens en een grijze muur.
Delila is de femme fatale die haar minnaar machteloos maakt.
Zulke sterke vrouwenfiguren fascineerden het publiek rond de eeuwwisseling.
Al in 1894 maakte Liebermann een klein studiewerk met dit thema.
Hieronder is een tweede versie uit 1910 afgebeeld die het moment van het knippen weergeeft.
Rechts zijn de toekijkende Filistijnen nu duidelijker in beeld gebracht.
Max Liebermann (1847-1935)
Simson und Dalila
Olieverf op doek, 151 x 212 (1902)
Frankfurt am Main - Städel Museum
Olieverf op doek, 39 x 55 (1894)
Berlijn - Joods Museum
Olieverf op doek, 126 x 176 (1910)
Gelsenkirchen - Städtisches Museum
Delila triomfeert en houdt met een zegevierend gebaar Simsons krullen omhoog als een trofee.
