Deze jongeman, kromt als een boog en schijnbaar zwevend in de ruimte, toont Rodins zoektocht naar dramatische expressie.
Het onderwerp, ontleend aan een parabel verteld door Jezus in het Tweede Testament, verbeeldt het moment dat de verloren zoon terugkeert en zich voor zijn vaders voeten neerwerpt, terwijl hij om vergiffenis smeekt voor het verkwisten van zijn erfdeel.
Samengesteld
Deze gestalte was in eerste instantie een onderdeel van Ugolino en zijn kinderen.
Hier combineert Rodin het hoofd en de torso ervan, die hij ook al gebruikt had voor de mannelijke figuur in de beeldengroep Fugit Amor, met andere benen.
Deze werkwijze van het samenstellen van nieuwe beelden met bestaande fragmenten van eerder werk werd zo'n essentieel kenmerk van Rodins creatieve proces dat hij steeds meer de voorkeur zou gaan geven aan zijn assemblages boven het in klei modelleren van nieuwe figuren.
Het kleinere gipsen model rechts is waarschijnlijk in 1886 gemaakt.
Het grotere model links in brons dateert uit 1905 en was bestemd voor de Poort van de Hel.
Auguste Rodin (1840-1917)
Enfant Prodigue Gips, 52,2 x 30,3 x 28,1 (1886 ?)
Brons, 138 x 87 x 75 cm (1905)
Parijs - Musée Rodin
