GEORGES ROUAULT

Herfst in Nazaret

Laat de kinderen

Rond zijn dertigste kreeg Georges Rouault belangstelling voor het spiritualisme, het symbolisme en de nieuwe mystiek.
Religieuze thema’s gingen toen in zijn werk een steeds grotere plaats innemen.
Hij groeide uit tot een van de belangrijkste makers van religieuze kunst in de twintigste eeuw.
Hij maakte bijvoorbeeld veel passiescènes, vaak in een eigentijdse sombere enscenering.
Zelf was hij pessimistisch over de moderne tijd.
Hij zag alleen redding voor onze cultuur en samenleving in een terugkeer naar het katholicisme.
In 1948 verbrandde hij eigenhandig 315 van zijn schilderijen, met een geschatte waarde van een half miljard francs.
Wat hij niet verbrand heeft, hangt nu in musea.

Het hier afgebeelde werk heet Herfst in Nazaret, maar wordt ook wel Bijbels Landschap genoemd en dateert van vlak na de schilderijverbranding in 1948.
In 1957 werd het door Rouault zelf geschonken aan het Vaticaan.

Het schilderij toont Jezus, gekleed in het wit, samen met iemand (een leerling?) afdalend langs een pad tussen de huizen van Nazaret.
Mensen (moeders?) met kinderen naderen hem en wachten op hem aan het einde van de laan, terwijl een gouden zonsondergang de scène verlicht.
Of Rouault met deze scène verwijst naar het verhaal van Jezus die de kinderen zegent, is mij niet helemaal duidelijk.

Sombere roestige tinten domineren een blauwe lucht.
Georges Rouault ontwikkelde het expressionisme verder tot een stijl waarin ongemengde kleuren en simpele vormen het beeld bepaalden: het fauvisme, een letterlijk ‘wilde’ schilderstijl.
Deze persoonlijk stijl kenmerkt zijn lange carrière met religieuze kunst.

Georges Rouault (1871-1958)
Automne ou Nazareth (1948)
Olieverf op doek, 67 x 100 cm
Vaticaanse Musea