Wie is Delila?
De Bijbel laat de lezer zelf een antwoord geven op de vraag wie Delila precies was, want er wordt niet eens vermeld (mogelijk wel gesuggereerd) dat zij een Filistijnse was en wat haar gevoelens ten opzichte van Simson feitelijk waren. Wel is zij in het relaas over Simson de eerste vrouw die bij naam wordt genoemd. Waar heeft Simson haar ontmoet? Wat zag hij in haar? Hoe maakte hij haar het hof? We mogen het zelf invullen en dat is dan bij de uitleg van deze scène dan ook gedaan, ook in de kunst.
Anthony van Dyck heeft een poging gedaan Delila af te schilderen als een tragische figuur, die geenszins van plan was Simson kwaad te doen, die zich zelfs schuldig voelt om wat hem is overkomen nadat zij hem verraden had. Simson kijkt met een hartverscheurende blik naar Delila, terwijl de Filistijnen de kamer binnenvallen, hem beetpakken en van Delila losrukken. Delila kijkt naar Simson met een eigenaardige mix van tevredenheid over haar succes, haar droefheid en haar tederheid. Ze steekt haar hand naar hem uit in een gebaar dat zowel afscheid, berusting, erbarmen en verlangen uitdrukt, alsof ze Simson iets wil meegeven voor de lijdensweg die hem te wachten staat.
De nogal kale bijbeltekst van deze gevangenneming maakt een dergelijke ruimhartige interpretatie van Delila's optreden en karakter moeilijk of zelfs onmogelijk, want haar gedrag wijst in geen enkel opzicht op liefde. Maar Van Dycks weergave zet wel aan het denken.
|
