Deze twee schilderijen van Artemisia Gentileschi interpreteren op vrouwelijke wijze het in de 17e eeuw populaire thema van de extase en berouw van Maria Magdalena.
Maria Magdalena zag men in die eeuw als een vrouw die berouw krijgt over haar zondige bestaan als prostituee, volgeling van Jezus wordt en een godvruchtig leven gaat leiden.
Artemisia roept een vrouwelijke figuur op die overweldigd wordt door een diepe, persoonlijke voldoening, terwijl ze zich volledig aan God / Jezus? overgeeft en zich verheugt in haar nieuw gevonden geloof.
Als verwijzing naar haar zondige verleden is op afbeelding A haar hemd iets afgezakt waardoor haar rechterschouder en de aanzet tot de ronding van haar rechterborst te zien zijn.
Op het moment van de bekering werpt ze haar hoofd achterover in een pose die gewoonlijk duidt op lijden en pathos, maar de zweem van een glimlach rond haar lippen verwijst naar de vreugde die ze vindt op haar net nieuw ingeslagen levenspad.
Haar hals en de bovenste helft van haar lichaam baden in het neervallende licht.
Op afbeelding B mijmert ze weg bij een schedel.
Heftige berouwvolle emoties ontbreken.
Magdalena richt haar blik ook niet op een of andere onzichtbare hemelse kracht.
Haar gevouwen handen lijken eerder haar knieën te omsluiten dan dat ze een gebedshouding veronderstellen.
Op unieke wijze wordt Magdalena door Artemisia getoond op het moment van haar overgang van zondaar naar heilige.
Artemisia Gentileschi (1593-1652)
Maria Magdalena A - Olieverf op doek, 81 x 105 cm (1620-25 of 1630-35)
Particuliere Europese collectie
B - Olieverf op doek, 100 x 73 cm (±1630)
Sorrento - Museo Correale di Terranova
