PAOLO VERONESE

Lezende heiligen

Legenda Aurea

Paus Cornelius, de opvolger van sint Fabianus, werd door keizer Decius samen met zijn clerici in ballingschap gezonden. Daar ontving hij van sint Cyprianus, de bisschop van Carthago, een brief ter bemoediging. Na verloop van tijd werd hij uit de verbanning teruggehaald en aan Decius voorgeleid. Toen hij onverzettelijk bleef, liet Decius hem geselen met loodzwepen en gaf orders hem naar de tempel van Mars te voeren, waar hij moest offeren of ter dood gebracht zou worden. Op de weg daarheen vroeg een soldaat hem naar zijn huis te komen en te bidden voor zijn vrouw Sallustia, die al vijf jaar verlamd was. Zij werd door zijn gebed genezen, en dit bracht eenentwintig soldaten samen met haar en haar man tot het geloof in de Heer. Op bevel van Decius werden ze allen naar de tempel van Mars gevoerd. Ze spuwden ertegen en ondergingen samen met sint Cornelius de marteldood. Cornelius stierf de marteldood omstreeks het jaar des Heren 253.
Cyprianus, de bisschop van Carthago, werd in die stad voorgeleid aan de proconsul Paternus. Toen men hem op geen enkele manier van zijn geloof kon afbrengen, werd hij in ballingschap gestuurd; daaruit teruggeroepen werd hij door Angelerius, die Paternus als proconsul was opgevolgd, ter dood veroordeeld. Na de voorlezing van het vonnis zei Cyprianus: 'God zij dank.' Toen hij met de scherprechter op de plaats van de terechtstelling was gekomen, droeg hij zijn gelovigen op deze scherprechter vijfentwintig goudstukken als beloning te geven. Hij nam een linnen doek en bedekte daarmee zelf zijn ogen. Zo ontving hij de martelaarskroon omstreeks het jaar des Heren 256.
^{(Legenda Aurea 133,7-20)}