In de roman Bel Ami (1885) van Guy de Maupassant speelt een schilderij een metaforische rol. Het is geschilderd door de fictieve schilder Karl Marcowitsj en heet Jezus wandelend op de golven. Het is niet bekend of De Maupassant een specifiek bestaand schilderij in gedachten heeft gehad, of dat hij eerder een religieus schilderij als symbool gebruikte voor de oppervlakkige toewijding aan maatschappelijke conventies en statussymbolen van Georges Duroy, de hoofdpersoon van de roman.
In de verfilming van deze roman uit 1947 onder de titel The private affairs of Bel Ami hebben de producers de titel van het schilderij veranderd in De verzoeking van Sint Antonius. Er werd een wedstrijd uitgeschreven onder twaalf kunstenaars om een schilderij te maken met dit onderwerp voor gebruik in deze film. De legende van Antonius Abt leende zich goed om diens verleidingen surrealistisch uit te beelden. De kunstenaars kregen elk $ 500,- en mochten hun schilderijen houden nadat ze in 1946 en 1947 in de VS en Groot-Brittannië waren te zien.
Hieronder de schilderijen die werden ingezonden.
Abraham Rattner (1895-1978)
Dorothea Tanning (1910-2012)
Eugene Berman (1899-1972)
Ivan Le Lorraine Albright (1897-1983)
Paul Delvaux (1897-1994)
Horace Pippin (1888-1946)
Louis Guglielmi (1916-1991)
Max Ernst (1891-1976)
Leonora Carrington (1917-2011)
Leonor Fini (1907-1996) werd ook uitgenodigd om een bijdrage te leveren, maar zij produceerde geen schilderij.
Max Ernst won de wedstrijd en ontving nog eens $ 2500,- extra. Opmerkelijk is dat zijn schilderij in de zwart-wit film te zien is in kleur.
