CARAVAGGIO
Madonna van de Palafrenieri
Nieuwe versie
Een van de belangrijkste altaren van de Sint Pieter in Rome, namelijk dat van de Arciconfraternita dei Palafrenieri di Sant'Anna, 'Broederschap van de palfreniers van Sint Anna', werd tijdens een zware storm in september 1605 vernield. Boven dit altaar hing een Anna-te-Drieën geflankeerd door Petrus en Paulus (zie de hier toegevoegde afbeelding). Anna is patrones van de palfreniers, in die tijd een soort schildknapen en paardenknechten. Voor de broederschap werd een nieuw altaar gebouwd, maar de maten daarvan waren te groot voor dit schilderij. Daarom kreeg Caravaggio de opdracht een groter met de Madonna met haar Kind en moeder Anna te schilderen. In maart/april het jaar daarop was het klaar. Maar op 16 april werd het werk alweer verwijderd van dit altaar. Waarom?
Het nieuwe van dit schilderij zit in het feit dat ook Anna wordt betrokken bij het verlossingswerk van Jezus, gesymboliseerd in het vertrappen van de slang. We zien nu een existentiëel en menselijk drama van de drie figuren die gevaar lopen. Anna, in antieke stijl met standbeeldachtige allure, overdenkt de scène. Maria met een opvallend decolleté, vertrapt met haar linkervoet de kop van de slang, waarbij het linkervoetje van Jezus als het ware meehelpt alsof zijn moeder hem leert hoe je een slang moet doden. Voor de betekenis van de slang in dit werk zie de menupagina over de zondeval. Interessant hierbij is de vraag of de diagonaal die van Jezus' piemeltje naar de slang loopt iets moet suggereren. Duisternis omhult de figuren op een niet te definiëren plaats, maar een onnatuurlijk helder licht barst van bovenaf uit en baadt de huid van het Kind in een warme gloed. Al het andere is vooral schaduw en de figuren krijgen daardoor een zekere monumentaliteit in het licht. Caravaggio geeft een gespannen draai aan oudere en meer traditioneel vredige Anna-te-Drieën afbeeldingen. Anna, ter ere van wie het schilderij werd gemaakt, is een gerimpelde oude grootmoeder, die getuige is van de gebeurtenis. Dunne halo's bekronen de rechtopstaande vrouwen en de slang trekt zich terug in het tegenovergestelde van die halo's. Zowel Maria als Jezus zijn blootsvoets en Jezus is een volledig naakt onbesneden kind. |
Schokkend?Was deze uitbeelding schokkend voor sommige toenmalige kijkers en kerkelijke autoriteit? Als dit schilderij bedoeld was om de grootmoeder van Christus te eren, is de weinig gracieuse weergave van Anna's gerimpelde gezicht, decolleté van Maria en de frontaal blote Jezus dan wel eerbiedig en iconisch genoeg? Een vergelijking tussen het oorspronkelijke schilderij bij dit altaar en dat van Caravaggio spreekt boekdelen. Is het schilderij daarom al zo snel verwijderd op last van de Congregazione della Fabbrica di San Pietro, dat zijn de kardinalen die verantwoordelijk zijn voor de Sint-Pieter?Opmerkelijk is het, misschien zelfs verdacht, dat het schilderij vrij snel daarna werd verkocht aan kardinaal Scipione Borghese, neef van Paulus V (paus van 1605-1621). Wilde hij het misschien gewoon hebben voor zijn privé-verzameling en was de kritiek 'gebrek aan decorum' een smoes? Caravaggio werd vaker geconfronteerd met afgekeurde werken om steeds dezelfde reden. Is dit historisch juist of hebben we hier te maken met legendevorming die niet alleen bij heiligen, maar ook bij kunstenaars kan optreden. |
|
Madonna dei Palafrenieri (1605-06)
Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610) Olieverf op doek, 292 x 211 cm (1605-06) Rome - Galleria Borghese Leonardo da Pistoia (1502-±1548) en Jacopino del Conte (±1510-1598) Olieverf op doek (1530-50) Rome - Sint Pieter (sacristie) |