Herinterpretatie
Marc Chagall begon aan de cyclus Message Biblique in 1956 en werkte er meer dan tien jaar aan.
Ze bestaat uit 12 grote schilderijen die de boeken Genesis en Exodus illustreren en 5 meer intieme schilderijen gewijd aan het Hooglied.
Oorspronkelijk waren ze bedoeld voor de verlaten en gedeconsacreerde Rozenkranskapel van de dominicanessen in Vence. Deze kapel werd in 1948 door brand verwoest waarna door Henri Matisse (1869-1954) een nieuwe kapel werd ontworpen en gedecoreerd.
De verschillende afmetingen van de schilderijen hebben te maken met de grootte van de wand waarvoor het bedoeld was.
De vijf schilderijen van het Hooglied waren bestemd voor de sacristie.
Uiteindelijk zag Chagall ervan af de schilderijen in een religieuze ruimte te plaatsen en schonk hij de werken uiteindelijk in 1966 aan de Franse staat.
Met deze cyclus gaf Chagall een herinterpretatie van het Eerste Testament door terug te grijpen naar de thema's die de inspiratie vormden voor zijn 105 gravures voor de Bijbel die hij produceerde tussen 1930 en 1956.
Chagall bekijkt deze onderwerpen opnieuw met de volwassenheid van een man van meer dan tachtig jaar oud, die zich meer vrijheid veroorlooft.
De bijbelse thema's zijn krachtig behandeld door zijn kleurgebruik en verbeeldingskracht.
Chagall verrijkt ze met vrouwelijke wezens, hybride wezens, voorbedefiguren, details van dromen en persoonlijke herinneringen.
Ze vloeien samen in een soort droomruimte.
Al sinds mijn vroegste jeugd ben ik gefascineerd door de Bijbel. Ik heb altijd gedacht en denk nog steeds dat het de grootste bron van poëzie aller tijden is. Sindsdien heb ik gezocht naar de weerspiegeling ervan in het leven en in de kunst. De Bijbel is als een weerklank van de natuur en dat is het geheim dat ik heb geprobeerd door te geven. Mijn hele leven, overeenkomstig mijn capaciteiten - en hoewel ik soms de indruk heb dat ik helemaal anders ben; dat ik werd geboren, zou men kunnen zeggen, tussen de hemel en aarde; dat de wereld voor mij een grote woestijn is waarin mijn ziel ronddwaalt als een vlammende fakkel - ik heb schilderijen gemaakt in harmonie met deze verre droom. Ik wilde ze achterlaten in dit Huis, zodat mensen kunnen proberen wat rust, een zekere spiritualiteit, een religiositeit, een zin in het leven te vinden. Naar mijn mening vertegenwoordigen deze schilderijen niet de droom van een enkel volk, maar van de hele mensheid.
(Marc Chagall bij de opening van het Musée National Marc Chagall in Nice op 7 juli 1973)
De 17 schilderijen heb ik als volgt gegroepeerd met een eigen pagina voor meer informatie:
|