In de dagen van NoachZoals het was in de dagen van Noach, zo zal het zijn wanneer de Mensenzoon komt. Want zoals men in de dagen voor de vloed at en dronk, trouwde en uithuwelijkte, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en niemand wist wat er gebeuren zou, totdat de vloed kwam die iedereen wegnam, zo zal het ook zijn wanneer de Mensenzoon komt.Bovenstaande uitspraak van Christus verwijst naar de zondige mensheid die God doet besluiten tot een zondvloed zoals beschreven in Genesis 6-9. Wat dit zondige gedrag inhield, staat daar slechts vaag omschreven. Maar middeleeuwse teksten dikten dit stevig aan en smukten het op: de nazaten van Adams derde zoon Set vielen ten prooi aan de dochters van Kaïn waardoor alle mensen zich aan wellust overgaven, waardoor reuzen werden geboren en mensen met een zwarte huidskleur, het schandteken van Kaïn. Op het middenpaneel dat nauwelijks uitputtend kan worden beschreven, geeft Bosch deze onbekommerde en zondige lusten van de mens weer. Veel elementen komen herhaaldelijk voor: naakte mannen en vrouwen, de drie soorten dieren van het linkerpaneel en vormen van plantaardige aard. Opvallend is de duidelijke indeling in voorgrond, middendeel en achtergrond. |
|||||||
Voorgrond
|
|||||||
MiddendeelHier galoppeert de cavalcade van de ondeugden rond een waterbekken, waarin blanke en zwarte vrouwen dartelen. Verblind en opgezweept door begeerte blijven de acrobatische ruiters om het bekken rijden. In de dieren zijn de de zeven hoofdzonden verbeeld: Welke ondeugd bij welk dier hoort is niet altijd goed te zeggen, omdat verschillende dieren dezelfde hoofdzonde verbeelden. Het middendeel symboliseert de macht van vrouwen en de dwaasheid en neiging tot zonden van mannen. De wil van de man legt het af tegen de aantrekkingskracht van de vrouw. Hij verliest de controle over zichzelf en wordt 'wild'. Mogelijk gaan de 'rondrit' en het 'wilde berijden van dieren' terug op volkse gebruiken als vruchtbaarheidsrituelen of bepaalde dansen. Het christendom heeft ook vaak elementen verwerkt van voorchristelijke verering van water en bomen (Kerstmis!), niet om de natuur te vereren, maar de heilige die met die plek te maken had. De wilde rit rond de plas zou dus kunnen worden opgevat als een parodie: een dergelijke verering is verkeerd. Bosch beeldt een exotische wilde wereld uit. Op zinnelijke liefde, verleiding en onbeschaafdheid wijzen ook de Afrikanen en de zeemeerminnen. |
|||||||
AchtergrondWas op het linkerpaneel alles tamelijk statisch en rustig, op het middenpaneel is alles in beweging. Vijf deels roze, deels blauwe bouwwerken domineren de achtergrond. Ze lijken tektonisch bewogen en vervormd met breuken en plooien uit de aarde omhoog te komen. Zelfs deze statische bouwwerken zijn fragiel en instabiel. Verwijzen ze naar de komende zondvloed? Wankel reiken ze naar de hemel en dreigen elk moment te kunnen instorten. Het middelste bouwwerk is geheel door water omgeven, terwijl door de basis vier rivierarmen stromen die kennelijk de vier paradijsrivieren verbeelden. De griffioen linksboven ontleende Bosch wederom aan Martin Schongauer (zie linkerpaneel). |
|||||||
1 - Inleiding
|
2016 Paul Verheijen / Nijmegen |