RICHARD MEIER

Dio Padre Misericordioso

Prijsvraag

De Dio Padre Misericordioso (God de barmhartige Vader) wordt ook wel Jubeljaarkerk genoemd omdat zij gebouwd werd ter gelegenheid van het jubeljaar 2000.
In 1995 schreef het bisdom Rome een internationale prijsvraag uit.
Gerenommeerde architecten als Tadao Ando, Gunter Behnisch, Santiago Calatrava, Peter Eisenman en Frank O. Gehry deden mee.

De Amerikaanse architect Richard Meier won de prijs en kreeg de opdracht.
De eerste steen voor het witte bouwwerk werd gelegd in 1998 en de werkzaamheden werden in 2003 afgerond.
De kerk is geheel opgetrokken uit beton, wit geschilderd met titaandioxideverf.
Opvallend zijn de drie gekromde muren die het gebouw lijken te omvatten.
In het ontwerp is veel aandacht besteed aan duurzaamheid.

De keuze om een architectonisch kunstwerk te bouwen in de wijk Tor Tre Teste in Rome betekende een opwaardering voor het buitengebied van de stad, niet alleen voor de bezoekers, maar ook voor de mensen die in de wijk wonen.

Symboliek

De drie gekromde muren zijn bedoeld om het ontwerp te laten lijken op een schip met drie gehesen zeilen.
In de christelijke traditie heeft de boot van Petrus, de navicella, altijd de kerk voorgesteld als het volk Gods geleid door Petrus, nu dus de paus.
Bovendien wordt hiermee gesymboliseerd dat de kerk het derde millennium binnenvaart.
En tenslotte verwijzen de drie zeilen naar de Triniteit, Vader, Zoon en heilige Geest, waarbij het grootste zeil God representeert.

De zon schijnt nergens rechtstreeks in de kerk, behalve op een bepaald moment (in de middag vooral in de zomer), wanneer het licht van buiten binnenkomt door een klein venster boven het priesterkoor en de crucifix verlicht.
Het altaar heeft de vorm van een boot en is naar het westen gericht in tegenstelling tot de positie in klassieke kerken naar het oosten.
Meier heeft de richting omgedraaid zodat de 'motor' van de boot naar het oosten wijst: de eucharistie wordt gezien als de motor die de kerk van Christus drijft.
Het dak en de oost- en westfaçade zijn volledig opgetrokken uit glas om de aanwezigheid van God te voelen tijdens gebed.
Het tabernakel is niet geplaatst in een centrale positie, maar bevindt zich in de rechterhoek van de kapel.
Hoewel de kerk modern is, volgt Meier nauwgezet de vorm van een klassiek religieus bouwwerk met een gotisch concept wat betreft de hoogte en zijn hoge façade met de klokkentoren aan de zijkant.

In de kerk bevindt zich een vitrine met liturgische voorwerpen gemaakt door Bulgari, speciaal voor het jubeljaar.
Het parochiebestuur beschouwt het als 'pure kunstwerken die perfect harmoniëren met de kerk in elegantie en eenvoud'.
Boven het priesterkoor hangt een crucifix uit 1600 gemaakt van papier-maché met het kruis van hout, geschonken door een andere parochiekerk in Rome.
Beelden in de kerk zijn schaars, zodat de hele kerk eenvoud dient uit te stralen.

Klokken

De vijf klokken (van beneden naar boven en van groot naar klein) zijn toegewijd aan:

Europa en de Maagd Maria (op de klok staan de jaartallen van alle jubeljaren sinds 1300 vermeld)
Amerika en Petrus & Paulus, de patroonheiligen van Rome (met datum eerste doop in de kerk)
Afrika en Carolus Borromeus, ter ere van Johannes Paulus II (paus van 1978-2005; feestdag 22 oktober - Karol Woityla) (met datum eerste uitvaart in de kerk)
Oceanië en Cyrillus van Alexandrië & Thomas van Aquino, die de locatie in bezit hadden waar de kerk nu staat (met datum eerste huwelijk in de kerk)
Azië en Franciscus Xaverius & Theresia van Lisieux, patroonheiligen van de missie (met de datum van de eerste steenlegging)

Afbeeldingen

[Foto's gemaakt op 2 juni 2008]

01/12

02/12

03/12

04/12

05/12

06/12

07/12

08/12

09/12

10/12

11/12

12/12

Richard Meier (1934)
Dio Padre Misericordioso Rome (2003)